“Bir Yol Hikayesi; İkonik Kırılmalar”

 

Bir yola çıkmak, o yolda olmak, yürümek, düşmek, kalkmak, durmak, bir yerlere varmak ya da hiçbir yere varamamak başlı başına “ben’’in varoluşsal meselesidir ve doğrudan yaşamı imler. Bir gezgin misali yaptığımız yolculuklarda yaşamı ve kendimizi anlamaya çabalarız.  Öyle ki; yolun başındaki “ben’’ ile varılan noktadaki “ben’’ artık ne madden ne de manen aynı değildir. Temas ettiği her gerçeklik varılan noktada onu bambaşka bir şeye dönüştürür. Yaşamı bir yolculuk olarak düşündüğümüzde doğumdan ölüme kadar geçen süreçte gerçekleştirdiğimiz dönüşüm bizim bu dünyadaki yol hikâyemizdir.

“Ben”in hayata dair sorgulamalarının neticesinde ortaya çıkan “Bir Yol Hikayesi; İkonik Kırılmalar” sergisi, 2020 yılında gerçekleştirilen “Yüzleşme” sergisinin devamı niteliğindedir. Bireyin varlık sorunsalını merkeze alan “Yüzleşme” serisi, varlığın sonsuz evren döngüsündeki geçici konaklığına tanıklığın izlerini taşır. “Bir Yol Hikayesi; İkonik Kırılmalar” serisi ise bireyin doğumdan ölüme yaşam yolculuğundaki değişim ve dönüşüm döngüsüne odaklanmaktadır. Bu değişim-dönüşüm döngüsü çoğu zaman sancılı olup ardından “yeni”yi müjdeler.

Odağına “yol” ve “yolculuk” temalarını alan sergi iki farklı anlayışta işlerden oluşmaktadır:

İlk grup, tuval üzerine akrilik boya kullanılarak gerçekleştirilmiş olup kültürümüzde mevcut olan “yedi” sayının barındırdığı anlamlar doğrultusunda yedili parçalardan oluşmaktadır. Yaşam ve ölüm arasındaki süreç yedi parçadan oluşan tuval yüzeyinde ilk tuvalden son tuvale doğru boya yoğunluğunun azaltılması şeklinde “varlık”tan “hiç”liğe giden yolculuğu görünür kılmaktadır. Tuval yüzeyine boya uygulaması esnasında fırça yerine çoğunlukla araba lastiği kullanılmıştır. Teknik uygulamada seçilen bu malzeme öncelikle “yol” ve “yolculuk” fikrini çağrıştırması daha sonra ise lastik yüzeyindeki pütürlü dokunun yüzeyde oluşturduğu görsel estetik görünümünden kaynaklanmaktadır. Araba lastiğinin yanı sıra teknik ve malzeme aracılığıyla anlatımı güçlendirme adına yol yapımında kullanılan “asfalt” boyası kullanılmıştır.

İkinci grup işler, bireyin herhangi bir zamanda, herhangi bir yerde, herhangi biri oluşunun tanıklığında; geçmiş, bugün ve yarına dair olanı; kült ve sıradanın bir aradalığıyla görünür kılmak kaygısındadır. Zaman ve mekândan bağımsız ama beraberinde tüm zaman ve mekanları barındıran bir anlayışın ürünüdür.

 

Çalışmaların bir kısmı, Foto-manüpilasyon yöntemiyle dijital ortamda düzenlendikten sonra, pleksi ya da tuval yüzeyine transver uygulaması şeklinde oluşturulurken bir kısmı da tuval yüzeyine yolun nesnel gerçekliğine dair malzemelerle (asfalt, mucur, araba lastiği vb.) yapılan müdahaleler şeklinde gerçekleştirilmiştir.

 

“Bir Yol Hikayesi; İkonik Kırılmalar” serisi tanıklık ettiklerini görünür kılmak derdindedir.

 

Gülay KARAKUŞ

18.04.2022